پارچه پیراهن مردانه:                

پارچه پیراهن مردانه از جنس های متنوعی از جمله 100% پنبه‌ای، پلی‌استر- ویسکوز و پلی‌استر – پنبه با وزن متر مربع‌های مختلف تولید می‌شود. وزن 110 تا 150 گرم بر مترمربع متدوال‌ترین وزن‌ها برای پیراهن‌های مردانه است.

عرض این پارچه‌ها معمولاً 150 سانتی‌متر می باشد.

نسبت درصد اختلاط الیاف در پارچه های دو جزیی معمولاً به نسبت 65- 35 ، 70 -30 ، 75-25 می باشد که درصد بالاتر را الیاف مصنوعی و بشر ساخت پلی استر تشکیل میدهد.

پارچه پیراهنی تولید شده از مخلوط پلی استر –ویسکوز با نخ های ریسیده شده را پارچه تترون نیز می نامند.

وجود هر یک از این الیاف در پارچه پیراهنی مردانه سبب به وجود آمدن ویژگی ها و خصوصیات خاصی در  پارچه می شود.

وجود الیاف در پارچه پیراهن مردانه

برای مثال وجود الیاف پلی‌استر باعث کاهش چروک‌ پذیری شده  و خاصیت اطو پذیری را بیشتر می کند.
همچنین حضور الیاف طبیعی مانند پنبه، به دلیل جذب رطوبت بالای الیاف پنبه، باعث بهبود خواص تنفس پذیری و احساس راحتی می شود.
میزان بهینه درصد اختلاط الیاف بسیار مهم است
چون کاهش یا افزایش هر یک از این اجزا باعث بوجود آمدن ویژگی های متفاوتی در پارچه می شوند.

به دلیل خاصیت ذوب شوندگی الیاف مصنوعی مانند پلی استر،

اطو کردن مخلوط الیاف مصنوعی و  طبیعی نسبت به الیاف صد در صد طببعی بایستی در درجه حرارت های پایین تری صورت پذیرد.

نحوه شستشو ، دمای شستشو، نوع مواد شوینده، نحوه اطو کردن،
نحوه خشک کردن و خشک شویی پیراهن های مردانه در طول عمر و دوام آن ها موثر می باشد.
به همین دلیل می توان طبق راهنمایی های درج شده در لیبل دستور نگهداری پیراهن
که معمولاً بر روی یقه و یا پادامن نصب می شود،
جهت شستشو و اطو پیراهن اقدام نمود تا کیفیت ظاهری آن برای مدت طولانی تر حفظ شود. 
استحکام مورد نیاز برای مقاومت در برابر پارگی پارچه پیراهن نیز  به عوامل محتلفی
از جمله در صد اختلاط الیاف بستگی دارد.
پیراهن با الیاف صد در صد پنبه ای دارای استحکام پایین تری نسبت به مخلوط های دو جزیی هستند.

همچنین میزان پرزدهی پارچه نیز به عوامل مختلفی مرتبط است
که این عوامل حتی الامکان بایستی بهبود داده شوند تا کمترین درجه پرزدهی حاصل شود.